«Әскердегі сарбаздардың өлімі бітіп, енді лагерьдегі оқушы балалар бірін бірі өлтіруге көшкен бе?» - журналист

Денсаулық сақтау министрлігі! Дәрігерлерің неге бала өлімін жасыруда? Щучинскідегі дарынды балаларға арналған "Балдәурен" лагерінде 2008 жылғы ер бала жұмбақ жағдайда көз жұмды. Ақтөбенің Хромтауынан 9 қаңтар күні келген 14 жасар Нұрдәулет Манап сол күні түнде анасына звондаған. Мен қорқып жатырмын, басым, ішім ауырады деп. Анасы қой балам, қайдағыны айтпа. Вожатыйыңды тауып алып, соған айт деген. Баласымен соңғы сөйлесуі екенін қайдан білсін? Таңертең ұлының қазасын естиді.

Әпкесі Фаризаның айтуынша, Нұрдәулет намысқой бала. Өзі домбыра үйірмесіне қатысатын, ешкімді боқтамайтын мәдениетті бала. Сол намысқойлығына басып, өзін ұрғанын да айтпаған болу керек дейді. 

Түске дейін дәрігері басқаша, вожатыйы басқаша, үшінші тарап басқаша айтқанмен, түстен кейін бәрі бірдей сайрайды. Дәрігерлердің қойған диагнозы сұмдық. Қатерлі ісік депті. О заманда бұ заман екі сағатта қатерлі ісік анықталып, адам өліп қалушы ма еді? Кімді ақымақ көріп отыр?

Экспертизаға кірген жездесі арқасы мен іші көгерген. Соққыдан ішегі жарылып, ішіне қан кетуі мүмкін дейді. Дәрігерлер болса ауырған кезде панкратин, активированный уголь бердік дейді. Балаға диагноз қоймай, ауруын анықтамай қалай дәрі берген? Анасына неге хабарламаған? Мектебіне неге айтпаған?

Ана балалар омбудсмені Аружан Саинды қызметінен баяғыда босату керек еді.
Мына істі қоғам болып көтерейік. Журналистер, әріптестер, таратайық. Нұрдәулеттің әпкесі әріптесіміз. Қолдау білдірейік.

Жеткізейік жоғарыға. Он төрт жасар өспірімнің ісі жабылмасын! Таратыңыздар. Репост. Бұл істі қоғам болып назарда ұстайық.

Журналист Оңғар Қабденнің facebook парақшасынан